się taksówka z producentem oświadczającym mi, że idę na spacer z moim przyjacielem Lino Venturą. Myślałam, że umrę ze zdumienia, nawet mnie rozczuliła troskliwość Lino o mnie, mój ból z powodu wojny w kraju i rozstania z rodziną. Zrozumiałam, kiedy dojechaliśmy na miejsce. Czekał Lino, tłum fotografików i taksówka mająca odwieźć Lino natychmiast po wykonaniu kilku zdjęć na plan filmowy. Odjechał po 10 minutach.<br>Następnego dnia wiele gazet zamieściło nasze zdjęcie z podpisem - Lino Ventura pociesza Krystynę Jandę smutną i samotną w Paryżu, podczas kiedy w jej kraju toczy się wojna... czy coś w tym stylu. Jeszcze raz pozdrawiam, z okrzykiem