zamożne... Gdyby się jeszcze kłócili po cichu, bezgłośnie i nie wciągali mnie w tę grę pozorów, gestów, min, wrzasków, wymysłów, przekleństw, złośliwości, szyderstwa, uniesień i upokorzeń...<br> Często po takiej kłótni Julia brała cię na kolana i mówiła, mówiła, mówiła... Prawdopodobnie sądziła, że jesteś zbyt mała, by rozumieć cokolwiek, a może odwrotnie, chciała, żeby jej gorycz pozostała w twej pamięci.<br>Zapamiętałam słowa: brat, twój brat, twój zmiażdżony brat, gdyby żył twój brat, miałby dzisiaj pięć, siedem, dziesięć lat, twój brat byłby pięknym chłopcem... Mój brat? Ostatniej nocy Julia znowu modliła się przed obrazem świętego Antoniego, który był chyba ostatnim katolickim świętym, któremu