Prywykniesz, a kak nie prywykniesz, tak padochniesz...&lt;/&gt;"<br>- Cicho! - odezwała się Jaśka. - Ktoś stuka w drzwi!<br>- O Jezu! - zawołała Zosia. - Przyuważyli nas. <br><br>W pośpiechu wepchnęli &lt;orig&gt;szpałę&lt;/&gt; pod pryczę, schowali siekierę i odłupane szczapy. Pukanie nie ustawało.<br>- Otwórz, Stach. Niech się dzieje wola boska - powiedziała Ziuta.<br>W drzwiach pojawił się wysoki mężczyzna, odziany w kufajkę, watowane spodnie i walonki, zwykły w tych stronach przyodziewek. Zdjął czapkę z nausznikami i pokłonił się nisko. Był lekko szpakowaty, twarz miał przyjemną.<br>- Wy... kto? - zagadnął Stach.<br>- Fryderyk.<br>- Kto?<br>- Fryderyk Fryderykowicz.<br>- Nie znam.<br>- Ja od Niemców. Niemców nadwołżańskich. Zwieźli nas tu przedwczoraj. My w pałatkach. Węgla nie stało