Pan zaprzecza, że tu stoi słoń? - spytał z gniewem.<br>- Zaprzeczam! Nie stoi!<br>- A co robi?! Siedzi? Leży?!<br>- Tańczy... - wyrwało się Lesiowi wbrew wysiłkom.<br>Istotnie, słoń wciąż przestępował z nogi na nogę w rytm dobiegających z dali dźwięków.<br>Usłyszawszy wreszcie odpowiedź, która przynajmniej w pewnym stopniu była zgodna z rzeczywistością, milicjant odzyskał zdrowe zmysły. Spojrzał na Lesia uważniej i dopiero teraz zdał sobie w pełni sprawę z jego stanu. W błyskawicznym olśnieniu pojął, na czym polega dramat kiwającego się obok niego w mokrej glinie faceta, i litość drgnęła mu w sercu. Zarazem jednak był na Lesia zirytowany, postanowił więc zabrać go do