twoje zarzuty są prawdziwe, miejsce przyjaźni zajmie podejrzliwość i zazdrość. Kiedy ma się 23 lata, fantastyczny kochanek wydaje się być kimś znacznie ważniejszym od dobrego męża i przyjaciela. Ale nie bardzo rozumiem, co chciałaś osiągnąć opowiadając swemu mężowi o wakacyjnych zdradach? Przerzucić na niego odpowiedzialność za trwałość waszego związku? Uzyskać oficjalną zgodę na skok w bok? Wiesz, jest duża różnica między prawem kobiety do orgazmu a egzekwowaniem od partnera satysfakcji seksualnej. Dlaczego, zamiast opowieści o wakacyjnych przygodach, nie opowiedziałaś mężowi o swoich oczekiwaniach? I czy wasz problem to kwestia seksu, czy "samotnego wychowywania córeczki"? Naprawdę się nadal przyjaźnicie? <br><br>&lt;div1&gt;<br>&lt;tit&gt;Zżera mnie zazdrość