23-letni Wojcek, student animacji kultury uniwersytetu w Lublinie, podróżował autostopem po Europie. W Norwegii, we Francji i w An-glii poznał ludzi ze środowisk kultury alternatywnej świetnie radzących sobie poza oficjalnym nurtem. Trzy lata później zarejestrował wytwórnię OBUH. Wykorzystując nawiązane kontakty, zaczął wydawać kasety magnetofonowe zachodnich artystów alternatywnych. Siedziba oficyny mieściła się w kawalerce Wojcka. Wraz z żoną sklejał tam okładki, przygotowywał kasety i katalogi do wysyłki. Wieści o kolejnych tytułach OBUH-a rozchodziły się pocztą pantoflową. <br>W Polsce, gdzie muzykę alternatywną utożsamiano wówczas głównie z postpunkowym rockiem, pojawienie się OBUH-a podziałało jak haust świeżego powietrza. Wkrótce Wojcek zaczął