tym się skończyło. <br>Gorąco było w sadzie i sennie. <br>Wysokie jasnozielone stożki przerosłej sałaty stały rzędami, nieruchome, jak chińskie pagody. Koperku pierzaste parasole napełniały powietrze mocą swoistego zapachu. Jakżeż splątany już był gąszcz młodego, jędrnego groszku, a wysokie rzędy kukurydzy niby kwadrat młodego lasu! A tu się po ziemi słały ogórki, daleko rozpełzłe szorstkimi wąsami swych pędów, zółto kwitnące, szerokolistne. A tu się kalafiory rozpanoszyły obfitymi bukietami mięsistych liści! <br>Poprzez myśli o pomidorach i groszku przewijała się w sercu Gabrieli radosna pociecha, że zaraz po obiedzie nałoży czystą sukienkę, uczesze się najstaranniej i pójdzie do Białego Domu.<br>Niech się dzieje, co