się podjechać niepostrzeżenie i okrążyć buk w mgnieniu oka. To nie byli Scoia'tael. Wiewiórki nie nosiły zbroi, a ośmiu otaczających drzewo konnych połyskiwało zlanym deszczem metalem hełmów, naramienników i kolczug. <br>Jeden z jeźdźców zbliżył się stępa, wzniósł nad &lt;orig&gt;havekarem&lt;/&gt; jak góra. Sam był słusznego wzrostu, a siedział na potężnym bojowym ogierze. Opancerzone ramiona przykrywała wilcza skóra, twarz przysłaniał hełm z szerokim wystającym nosalem sięgającym dolnej wargi. W ręku obcy trzymał groźnie wyglądający &lt;orig&gt;nadziak&lt;/&gt;. <br>- Rideaux! - zawołał chrapliwie.<br>- Faoiltiarna! - odkrzyknął handlarz lekko łamiącym się głosem.<br>Jeździec zbliżył się jeszcze bardziej, pochylił w siodle. Woda strumieniem ściekła ze stalowego nosala wprost na karwasz i