racjonalizacji kultu pogańskiego miały niewielkie szanse. W 988 r. Włodzimierz przyjął więc chrześcijaństwo i nadał mu charakter religii państwowej. Przyjęcie chrześcijaństwa umacniało na Rusi, przenikające tam już wcześniej, wpływy kulturowe bizantyńskie i bułgarskie. <br><br> W przeciwieństwie do krajów zachodniosłowiańskich, które znalazły się na peryferiach Kościoła łacińskiego, pośrednio tylko podlegając oddziaływaniu głównych ognisk kultury chrześcijańskiego Zachodu, Ruś korzystała bezpośrednio z kultury Bizancjum, głównej wówczas skarbnicy dorobku cywilizacyjnego świata śródziemnomorskiego. Stąd ogromny i szybki awans cywilizacyjny Rusi, dobrze widoczny na tle zachodniosłowiańskiego sąsiedztwa. Asymilację tej kultury ułatwiał fakt, że wraz z greckimi wpływami kościelnymi wkraczała na Ruś liturgia słowiańska, przenoszona tam dzięki wysyłanym przez