autorzy pisali o Syriuszu również jako o białej lub błękitnej gwieździe. Na przykład żyjący w IV wieku n.e. grecki astrolog Hefajstion z Teb zanotował - wtórując Maniliusowi - że:<br>[według Egipcjan, gdy Syriusz] wschodzi jasny i biały, i jest dobrze widoczny, wówczas Nil przybierze znacznie i będzie urodzaj, natomiast gdy wschodzi ognisty i czerwonawy - będzie wojna.<br><br>Tekst ten wskazuje, że problem barwy Syriusza w starożytności wiąże się ze zjawiskiem heliakalnego wschodu gwiazdy i jest bardziej astrologicznej niż astrofizycznej proweniencji.<br>Postawmy się na miejscu egipskich kapłanów, którzy po kilkutygodniowym okresie niewidoczności Syriusza wypatrywali pierwszego pojawienia się boskiej gwiazdy (utożsamianej z boginią Satet) nad