chwilą wrócił. - Przyjemne sąsiedztwo. Chehnicki milczał.<br>- Dlaczego się wyniosłeś z domu? - spytał po chwili. - Pokłóciłeś się?<br>- Coś w tym rodzaju. - O cóż znowu?<br>&lt;page nr=253&gt; - Ach, szkoda gadać! Rodzinna rozmowa o mojej przyszłości, o nauce i tak dalej, domyślasz się? Dla mego ojca świat się zatrzymał w trzydziestym dziewiątym roku. Nic w ogóle nie rozumie, chociaż przesiedział tyle lat w obozie. Pozycja, przyszłość, solidność i tym podobne rzeczy. A ja znów jestem w głupiej sytuacji wobec tego rodzaju historii. Nie mogę przecież wyłożyć wszystkiego jasno i otwarcie.<br>- Wiedzą, że wyjeżdżasz?<br>- Wiedzą. Od tego się zaczęło. Nie wiedzą oczywiście, dokąd i po co. Zresztą