pechowo, bo już 2 marca wybuchł pożar i teatr spłonął.<br>W kwietniu 1849 &lt;q&gt;&#132;na scenie Opery Paryskiej zastosowano po raz pierwszy światło elektryczne lampy łukowej, dając widzom możliwość obejrzenia w przedstawieniu Prorok Meyerbeera efektu wschodzącego słońca"&lt;/&gt;, zwierciadło wklęsłe skupiło strumień świetlny w wąską intensywną wiązkę światła.<br>Dekoracje wzbogacały się ogromnie od końca wieku XVIII. Około 1820 roku, gdy wymagano od teatru ukazania miejsca konkretnego, często usytuowanego w przeszłości, dekoracja przybierała kształt architektoniczny: wprowadzano na scenę wszelkie elementy architektury wnętrz, drzwi, schody, meble, przedmioty, które harmonijnie się dopełniają, a nadto tworzą koloryt lokalny. Często ich twórcami byli artyści (w Paryżu Ciceri