we mnie niby w sidło grzeszne<br>I miota mną w słów rozterce -<br>Boże, któryś stworzył człowieka -<br>Ucisz serce.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;KUSZENIE&lt;/&gt;<br><br>- Przyznaj, twa mowa<br>Chłodna i dumna,<br>Bez serca - trumna.<br>- Nieprawda, słyszę,<br>Zwycięża serce<br>Trumnę i ciszę.<br><br>- Śmiertelna, przyznaj,<br>Głęboka rana<br>Pustką zadana.<br>- Nieprawda, czuję,<br>Pustką złamany,<br>Krwią się prostuję.<br><br>- Z mroków ogromu<br>Innym i sobie<br>Nie dźwigniesz domu.<br>- Nieprawda, z wiary<br>Jak z brył się złoży<br>Jeden dom Boży.<br><br>- Wiara jak ogień<br>Wypali oczy,<br>Dymem otoczy.<br>- Wzrok mi przywraca,<br>W jej światłach wstaje<br>Codzienna praca.<br><br>- Jednak grzech ciemny<br>Podzielisz ze mną,<br>Jak chleb powszedni.<br>- Nieprawda, z grzechu,<br>Spod jarzma wstanę,<br>Pełen oddechu