końca. Póki co, nie miał źle - żona miła, nieszpetna, pracę ma, zarabia na siebie - choć w chwilach wolnych od występów na arenie domowego ogniska lubił porządnie, na sytuację, w jakiej się znalazł, ponarzekać. <br>Tymczasem Leszek nalał sobie kolejnego drinka i postanowił mimo wszystko na siłę podtrzymywać relację z przekazem. Dopiero około godziny dwunastej coś się wreszcie poruszyło. Leszek usadowił się wygodniej w fotelu, poluźnił pasek i czekał na najlepsze. Najlepsze przyszło, jak zwykle dopiero długiej po przerwie na reklamę. <br>Jednakże właśnie w tym momencie, gdy najlepsze trwało już i istniała szansa na coś jeszcze lepszego, w zamku drzwi wejściowych zachrobotał klucz. Kto