wszedł, a raczej został wepchnięty twardą ręką przez próg do wnętrza. Usłyszał jeszcze prędkie zatrzaśnięcie drzwi - i stał oto dygocący i oszołomiony, w grubej, nieprzeniknionej ciemności, jak w grobie.<br>Kowal ruszył w głąb tej ciemności; słychać było jego ciężkie kroki. I zaraz snadź począł grzebać w popielisku na kominie, bo okruch czerwonego żaru rozjarzył się nagle w ciemnicy. Wnet zapłonęło łuczywo, z którym Derkacz podszedł do wiszącego na ścianie kaganka; z niego zaś po chwili nikłym płomykiem rozbłysnął pryskając knot, osadzony w jakimś tłuszczu.<br>Ujrzał Mrowiec w tym migotliwym błyskaniu wnętrze izdebki kowalowej. Była niewielka i prawie pusta, bo oprócz komina