okazji, by porównywać to, jak same są traktowane, z tym, jak się to dzieje z dziećmi z innych rodzin.<br>Pojawiające się wątpliwości, co do istoty związku z opiekunami - czy aby na pewno to moi rodzice? - są też próbą ratowania się, mechanizmem obronnym stosowanym w bardzo bolesnych sytuacjach. Łatwiej wszak znosić okrutne traktowanie ze strony rodziców, mając nadzieję i wiarę, że są oni tylko rodzicami przybranymi, a nie prawdziwymi - złą macochą i złym ojczymem, w gruncie rzeczy obcymi ludźmi.<br>Bywa i tak, że sami rodzice podają w wątpliwość to, że dziecko jest ich prawdziwym potomkiem. "Ty chyba nie jesteś moim dzieckiem" - mówią