będzie może myśleć później nieraz, <br>Co się z tym dwojgiem w dniach i wiekach <br>stało.<br><br><br>III. &lt;tit&gt;Duch Dziejów&lt;/&gt; <br><br>Kiedy pozłota z ramion rzeźb opada, <br>Kiedy litera z ksiąg prawa opada, <br>475<br>Naga jak oko zostaje świadomość. <br><br>Kiedy na metal i strzaskane liście <br>Ogniami lecą z tomów suche liście, <br>Nie ma okrycia drzewo zła i dobra. <br><br>Kiedy w kartoflach gaśnie skrzydło z płótna, <br>480<br>Kiedy rozdziera się żelazo z płótna, <br>Jest tylko słoma chat i nawóz krowi. <br>Po igłach ścieżek, w mazowieckich laskach, <br>Pomiędzy Reichem i Gouvernement, <br>Pracują w piachu płaskie pięty chłopki. <br>485<br>Przystaje, brzemię o sosnę opiera <br>I cierń wyjmuje