Stronią w życiu od jakkolwiek rozumianej etykiety, ale mają swoje zwyczaje i obyczaje. Można powiedzieć, że mają swój styl. Trwa i nabiera znaczenia ich bezpośrednia obecność w procesie tworzenia kultury, a nie tylko w konsumpcji dóbr już istniejących. Robotnicy w kulturze uczestniczący, są jej aktywną siłą kulturotwórczą. Dziedzictwo ich nie onieśmiela. Można by powiedzieć, że instynktownie solidaryzują się z <name type="person">Kazimierzem Wyką</>, który pisał: <q>"odległość w czasie nie zawsze oznacza odległość w możliwości porozumienia"</>. Ale chodzi właśnie o porozumienie się z przeszłością, a nie o apodyktyczne z jej strony lub w jej imieniu rozstrzygnięcie, co jest wartością i jakiego ta wartość wymaga