nocy. Wielka planeta wisząca nad głową Generała - jak balon, jak malowany lampion - nadawała całej scenerii rys nierealności: bajkowe, oniryczne krajobrazy. <br>Rydwan spadł w kolejny trybowy niby-wąwóz. Błysnął w nim podwójnie odbitym światłem lustrzany bąbel, w trzech czwartych skryty w cieniu. Generał rzekł: - Stop - i kierowany przez domyślnego dżinna rydwan opadł ku bąblowi, bez problemu przenikając zwierciadlaną półsferę, jako że czary maskujące - stacjonarny oraz pojazdu - rozpoznały nawzajem zaszyfrowane sygnatury identyfikujące: "swój/obcy".<br>Wewnątrz bąbla stało kilkadziesiąt osób, skupionych przy dwóch grupach rydwanów. Dżinn wylądował przy grupie kapitana Kuzo. <br>Generał wyskoczył, kapitan podszedł doń szybko.<br>- Przeczytałem - rzekł Żarny. - Podoba mi się. Mam