w jaki sposób zmieniają się - tj. pojawiają się, ewoluują i zanikają - instytucje społeczne. Podejście to nakazuje daleko idącą ostrożność wobec wszelkich zakrojonych na szeroką skalę prób przekształcenia istniejącego systemu w drodze polityki zmian radykalnych - w odróżnieniu od rozłożonych na etapy. Ta teoria instytucji stała się wspólnym punktem odniesienia dla zwolenników oparcia postkomunistycznej transformacji na działaniach stopniowych (Murrell 1992; Poznański 1993; Stark 1992).<br><br>&lt;tit&gt;2. Długotrwała dyskusja o planowaniu i budżecie&lt;/&gt;<br><br>Nie ma chyba lepszej ilustracji rosnącego wpływu podejścia ewolucyjnego niż ogromny dorobek Kornaia. Gdyby chcieć określić jednym zdaniem istotę jego dokonań, należałoby wskazać na uporczywe dążenie do stałego zwiększania stopnia realizmu badań