o nadanie mu statusu stylu polskiego i narodowego jest w tym opracowaniu silnie zaznaczona.<br>Autor książki bardzo dobrze zdaje sobie sprawę z faktu, że postaci Stanisława Witkiewicza nie można wyodrębniać z ogólnego pejzażu artystyczno-duchowego owego szczególnego okresu, który stanowił echo romantycznej wizji świata z początków XIX wieku. Ba, w opinii Majdy ta powracająca fala zwana dziś neoromantyzmem porwała Stanisława Witkiewicza bez reszty. Autor odważnie stawia go w szeregu takich orędowników szczytnych idei jak Mickiewicz, Norwid, czy Przybyszewski.<br>Mimo wyraźnej akceptacji dla dokonań Witkiewicza, Majda stara się być w od czasu do czasu obiektywny, kiedy dystansuje się od poglądów ojca stylu