trud konstruktorów pracujących wedle planowo rozdzielonych zadań nad wielkimi przedsięwzięciami, których nikt nie potrafi objąć we wszystkich szczegółach. Stąd rosnąca anonimowość wielkich zdobyczy technologicznych stulecia: wynalazcy lokomotywy parowej, radia, telefonu znani są każdemu z nazwiska; konstruktorzy radaru, maszyn matematycznych, laserów, sztucznych satelitów są, mimo olbrzymiego rozrostu informacji, bądź nieznani potocznej opinii, bądź nawet prawie nie mogą być znani z uwagi na trudność wyraźnego rozdziału zasług w osiągnięciach wieloosobowych zespołów twórczych. To samo zjawisko, choć mniej jeszcze zaawansowane, występuje w nauce. Erupcja wielkiej inicjatywy jednostkowej, której można w całości przypisać zasługę wyraźnego, do końca doprowadzonego osiągnięcia technologicznego lub eksperymentalnego, jest z konieczności