buntu pojawia się swoisty "bunt przeciw buntowi" - grupa ignoruje aktywnych liderów, przeciwstawia się buntownikom i postanawia się oprzeć na autonomii swoich uczestników. Osoba, która daje hasło do tego zwrotu, gra w owej chwili rolę lidera nawigatora. Od tego momentu grupa wchodzi w fazę WSPÓŁDZIAŁANIA I SPÓJNOŚCI. Można powiedzieć, że w opisywanej fazie dylemat: zależność - autonomia rozwiązuje się zdecydowanie na korzyść autonomii. Z kolei wspólne rozwiązanie problemu buntu i konfliktu jest początkiem współdziałania, które prowadzi do coraz większej spójności grupy. Egocentryzm wypowiedzi i zachowań wyraźnie się zmniejsza. W fazie współdziałania i spójności wyraźnie ujawnia się lider emocjonalny, który dopiero teraz może liczyć