inaczej kataklizm. Raz na tysiąc pięćdziesiąt lat, nie częściej, choć oczywiście nie znaczy to, że na przestrzeni dziejów przodkowie nasi nie mogli brać udziału w wojnach przez Polskę toczonych; mogli, lecz jako zwykli ludzie tylko, nawet jeśli wielkim bohaterstwem się odznaczający - raz na tysiąc pięćdziesiąt lat natomiast wyratowanie kraju z opresji staje się naszą misją dziejową, a wówczas nic nie jest w stanie nam przeszkodzić, bo przestajemy być zwykłymi śmiertelnikami: stajemy się narzędziami czy też wykonawcami - nie losu, nie przeznaczenia, ale właśnie skher. Bez nas kraj ten nie przetrwałby żadnego z trzech potopów; byliśmy na miejscu, żeby go ratować. Dlatego jeśli