efektem ponowoczesnej banalizacji tradycji nowoczesności. Mam tu na myśli utopię awangardy, tradycję zwycięskiego eksperymentu i wyzwolenia naturalnych twórczych zdolności, tkwiących potencjalnie w każdym, a więc tradycję spychającą w zapomnienie konkurencyjną tradycję obrońców tradycji, czyli przestrzeń pewności płynącej z wtajemniczenia zdobywanego za cenę pokory i żmudnego terminowania w literackim rzemiośle. Ale oprócz niej można wskazać i inne przyczyny. Na przykład dezawuacja myślenia podług arcydzieł na rzecz myślenia podług "tekstów" i "egalitaryzacja przedmiotu i metod literaturoznawstwa", na którą zwracali już uwagę Chwin i Rosiek.<br> Trzecim założeniem (również pozostającym w związku z dwoma poprzednimi) była prywatyzacja wypowiedzi krytycznej i w związku z tym samej