na "wszedłem". <br>Nie było potrzeby. Obydwoje wiedzieli. - Musiałeś <br>tam być? - zechciała nagle zwierzeń Pinokia czy <br>potwierdzenia czegoś w sobie.<br>- Myślałem, że tak.<br>- Teraz już nie myślisz?<br>- Teraz już nie.<br> - W porządku zatem. - Śliczna <br>przestała zdecydowanie interesować się obłokami. - O szkłach <br>powiesz Pawłowi. Idzie do miasta; niech je zabierze i poprosi <br>optyka, żeby naprawił na wieczór. To ważne, <br>Pinokio... Masz mieć przy kolacji okulary na nosie, jasne? A tak <br>w ogóle czekam na was wieczorem - prześwietliła <br>swoimi wypukłymi oczami siniejące oko Adama i fioletową <br>wargę Pinokia - punkt siódma. Odpowiada?<br>Odeszła.<br>- Stan dwa : dwa - powiedział głośno Rylec.<br>- Trzy do dwóch. Dla niej - nie