i wszystko jedno, czy przykładał go do dłoni, do palca, łokcia, brody, czoła czy głowy, bo zrobienie kapusty nożem umieszczonym między palcami było bardzo łatwe, najłatwiejsze, to umiały już nawet najmniejsze dzieci, ale przy robieniu cipka moment skupienia był niezbędny; czubek noża, ale sam czubeczek, trzymało się z całej siły opuszkami palca wskazującego i kciuka, poruszało się nim w przód i w tył, kołysało do siebie i od siebie, a potem wyrzucało w górę, w taki sposób, żeby koziołkował i w końcu stanął w piasku pod kątem nie mniejszym niż grubość dwóch palców, grali w cipa, ale słyszeli, jak Pająk i Elżucha