włoskich i antycznych wzorach rozwiąże tę unię gatunków. Wykształcą się jako odrębne odmiany gatunkowe: facecja, fraszka, biografia, epyllion, próba epopei, wizerunek, mowa okolicznościowa. Historiografia wyzwoli się z hybrydycznego współżycia z romansem - ale nie przestanie, raczej zacznie dopiero podlegać regułom pięknego pisania - tylko że będą to już reguły retoryki i praktyki oratorskiej określone ideałami poetyk humanistycznych.<br><br>&lt;tit&gt;VI. ANDRZEJ FRYCZ MODRZEWSKI<br>A PUBLICYSTYKA<br> W POŁOWIE XVI WIEKU&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;1. PUBLICYSTYKA JAKO SZTUKA WYMOWY&lt;/&gt;<br><br>Jeśli publicystyką nazwiemy wszelką działalność piśmienniczą rozważającą aktualne problemy społeczne, polityczne, obyczajowe, religijne, to znaczna część literatury renesansowej w Polsce jest publicystyką lub co najmniej pełni funkcje publicystyczne. Głosem w sprawach