ipsa causa ad palatium fuerit convocatus et deiudicatus, bis XXIIII solidos conponat). Gdyby i to nie poskutkowało, za trzecim razem opłata na rzecz skarbu królewskiego wzrośnie do 72 solidów.<br>Przyjrzyjmy się bliżej grupie określonej tu jako ipsi pagenses. Karol Wielki uznawał jej prawo do sądzenia, ale nie uważał jej za organ władzy królewskiej. Rozdział 4 Kapitularza nie określał trybu, w jakim ta grupa sprawowała sądy, nie wchodził w żadne szczegóły. Stwierdzał tylko, że ipsi pagenses mają to robić tak jak robili zawsze, zgodnie ze swoim zwyczajem (solito more, quae iuxta consuetudinem eorum solebant facere). Sposób postępowania był uregulowany przez tradycję prawną plemion