tu o krytykach z efemerycznego "pokolenia 1975" (data jak niegdyś cena - umowna, określająca przybliżony moment debiutu), o Tadeuszu Komendancie i autorach tekstów pomieszczonych choćby w antologii Licytacja i, przede wszystkim, o Stefanie Chwinie i Stanisławie Rośku, autorach książki Bez autorytetu. Młodzi, pracujący na uniwersytetach krytycy tego pokolenia przyznawali się do orientacji literaturocentrycznej, ale zbyt dużo już zjedli z wyhodowanego przez swoich nauczycieli drzewa wiadomości dobrego i złego, dostrzegali wielość propozycji opisu - inaczej wyglądał świat w aktach lektury dokonywanych w myśl założeń strukturalizmu, inaczej zaś - krytyki mitograficznej czy współczesnych mutacji psychoanalizy z domieszką hermeneutyki filozofii egzystencji. Pozostawali nieufni wobec badawczych ortodoksji, a