sztubacku. Sławek wytrwale łapie do butelki po coli ospałe osy. Wchodzą otumanione do szyjki, a długi palec Sławka spycha je do środka. Dziwnie to wygląda, sam fascynowałem się kiedyś ekologicznymi tekstami w "ga-Gazecie" i to męczenie os niespecjalnie mi tu pasuje, ale szybko odpływam w jakieś skojarzenia z gniazdem os u Botticellego na obrazie będącym poszlaką jego homoseksualizmu. Dryfuję do symboliki pszczół z Bazyliki Świętego Piotra i zagaduję Sławka o jego wrażenia z pobytu we Włoszech. Erudycyjna pętla, jaką wykonuję - od os uwięzionych w butelce do herbu rodu Barberinich, robi nam obu dobrze. Czujemy się Europejczykami, świetnie przygotowanymi na podbój