razem też nie byliśmy umówieni - powiedział, walcząc z ziewaniem. Stał, na pół ukryty za krawędzią drzwi. Chroniły częściowo przed chłodem i spojrzeniami porucznik Dembosz.<br>- Mam zejść na dół i poczekać?<br>- A nie dałoby się zejść na dół i nie czekać?<br>Posłała mu uśmiech zatytułowany "zapomnij". Westchnął i otworzył drzwi na oścież.<br>- Dam pani parę minut. Bez gwarancji zrozumienia. Nie uczyli pani na tej psychologii, że o trzeciej w nocy homo nie jest tak całkiem sapiens?<br>Weszła i zamknęła drzwi. Natychmiast zrobiło się całkiem czarno.<br>- Nie zarabia się paru tysięcy bez wysiłku.<br>- Pominęliśmy istotny etap - wzruszył ramionami, czego niestety nie miała jak