miała dziś wyjść na wieczór, bo siedziała przy &lt;page nr=8&gt; oknie i malowała się. Że zaś siedziała na jego walizie, Dyzma, nie chcąc jej przeszkadzać, ulokował się w kącie i czekał.<br>Dziewczyna odezwała się pierwsza:<br>- A odwróć się pan teraz, bo będę się przebierała. - Nie patrzę - odparł.<br>- To i dobrze, bo od oskomy zęby się psują.<br>Zaklął. Dziewczyna roześmiała się krótko i ściągnęła sukienkę. Nikodem istotnie nie zwracał na nią uwagi, chyba o tyle tylko, że irytowała go do ostateczności. Z jakąż satysfakcją zamknąłby garścią jej usta i wyrzucił za drzwi. Dokuczała mu systematycznie, zawzięcie, z jakąś niezrozumiałą dlań pasją. Nie obrażało to