jej wierzchołków (punktów oparcia) sporządza się odpowiedni szkic osnowy i opisy topograficzne punktów tej osnowy.<br>Linie osnowy powinny przebiegać jak najbliżej przedmiotów zdjęcia. Wierzchołki osnowy utrwala się w terenie rurkami żelaznymi lub palikami drewnianymi. Wszystkie boki osnowy mierzy się dwukrotnie. W celu zorientowania pomiarów w przypadku osnowy nie nawiązanej do osnowy poligonowej wskazane jest wyznaczenie azymutu magnetycznego jednego z boków tej osnowy.<br>Do najczęściej stosowanych metod pomiarów szczegółów należą [4]:<br>- metoda domiarów prostokątnych (ortogonalna),<br>- metoda biegunowa,<br>- metoda przedłużeń,<br>- metoda wcięć.<br>&lt;HI rend="italic"&gt;Metoda domiarów prostokątnych&lt;/HI&gt;, zwana też ortogonalną - polega na rzutowaniu prostokątnym mierzonych szczegółów na osnowę geodezyjną. Używa się do tego celu przyrządu