pelagry i tendencji samobójczych. Przepisałem jej więc duże dawki witaminy PP. Zdaniem Ligenhorna przy naszym sposobie odżywiania o pelagrze nie mogło być mowy. Ja uważałem jednak, że warunki obozowe mogły spowodować trwałe wyniszczenie organizmu. Pogląd mój potwierdziły wykonane na nowo wykresy liczbowe i obniżenie wskaźnika ze 137 na 128.<br>Pomimo otępienia uczuciowego i powracających lęków Kira sporo czasu spędzała poza domem.<br>Przypuszczałem, że spaceruje po mieście dla zabicia czasu.<br>Znosiła zresztą do domu mnóstwo bezużytecznych przedmiotów, na które wydawała swoje francuskie oszczędności. Muszę przyznać, że nie jestem rozrzutny i nie folgowałem na ogół rozrzutności Kiry. Ona twierdziła, że jestem chorobliwie skąpy