wartości 38,35 MeV. Wiadomo, że energia potrzebna na oderwanie nukleonu od jądra wynosi średnio 8 MeV (patrz p.1.4). Oznacza to, że nukleon o maksymalnej energii kinetycznej ma energię wiązania ((...)). Dno studni potencjału musi zatem znajdować się o ((...)) poniżej tej energii, tzn. głębokość studni wynosi ((...)) . Dla modelu Fermiego otrzymujemy ((...))<br><br>&lt;tit&gt;1.9.5. Model kolektywny&lt;/&gt;<br><br> Oba rozpatrywane modele, kroplowy i powłokowy, zakładają sferyczną symetrię rozkładu masy i ładunku w jądrze. Założenie to jest całkowicie poprawne tylko dla jąder magicznych, pozostałe odchylają się mniej lub więcej od symetrii sferycznej w kierunku formy elipsoidalnej. Maksymalna obserwowana deformacja zachodzi przy stosunku osi elipsoidy