tlenowej autotrofii sinic nie oznaczało rozpoczęcia wydalania tlenu (powstającego jako produkt uboczny fotolizy wody) do atmosfery. Sporo było najpierw do związania w oceanach.<br>Prekambryjskie formacje żelaziste W panujących wówczas redukcyjnych warunkach ogromne masy żelaza znajdować się musiały w postaci łatwo rozpuszczalnych soli żelazawych. Bez wątpienia, tak jak i dziś, wody ówczesne były nasycone krzemionką. Atmosfera zawierała dużo dwutlenku węgla. W zetknięciu z powietrzem woda morska nasycała się powierzchniowo CO2, obniżając pH (powstawał kwas węglowy). W takich warunkach w płytszych morzach, gdzie dopływ roztworów z głębi nie neutralizował zakwaszenia, następowało wytrącanie krzemionki. Pamiętamy, że krzemionka jest stosunkowo dobrze rozpuszczalna w środowisku alkalicznym