punktu krytycznego. Osłabiona postępującą autonomizacją regionów, pogłębiającym się paraliżem instytucji państwa, rozdzierana konfliktami klanów i korporacji rywalizujących o sukcesję po Borysie Jelcynie, bitwami o władzę i pieniądze, skrajną anarchizacją życia politycznego zaczęła się staczać w otchłań chaosu. Kiedy więc w dzień sylwestrowy ub.r. Jelcyn zrezygnował z urzędu, mianując Putina p.o. prezydenta - świat odetchnął. Politycy zachodni takie rozwiązanie kryzysu sukcesyjnego przyjęli z ulgą. Nie szczędząc Putinowi słów krytyki za sposób, w jaki prowadzi operację czeczeńską, pośpieszyli jednocześnie z zapewnieniem, że gotowi są udzielić kredytu zaufania nowemu przywódcy Rosji oraz poprzeć reformy polityczne i gospodarcze. Najwyraźniej chcą uwierzyć, że Putin może zmodernizować