Ksiądz coś ta odmawia, organy grają bądź co, rozglądasz się, ludzie ziewają, od niechcenia recytują i śpiewają. „Co ja tu robię?” To tak bywa: kolejny pacierz – odklepiesz, a za chwilę pytasz sam siebie: „Czy ja się dzisiaj modliłem, czy nie? Jeśli tak, to po co mi pacierz?” Aż przyjdzie taki raz, kiedy zakołysze ci się ziemia pod nogami i poczujesz się porwany do siódmego nieba. Światło będzie przy tobie na wyciągnięcie ręki. On objawi się tak wyraźnie, jak ktoś najdroższy. Przeżyjesz taką radość, taki zachwyt – aż do zawrotu głowy. I wtedy już wszystko wiesz: że