przeczekali wieczór <br>i deszcz. <br><br> *<br>...Nieprawdopodobne skojarzenia rodzą się w głowie po <br>najzwyklejszych nieraz słowach.<br>Stał na pomoście nieruchomo, przed sobą miał zakole <br>Strugi, wiklinę na drugim brzegu, obok łódkę, z tyłu <br>dziewczynę. Nie słyszał jej, może poszła sobie, <br>zostawiając go nad rozmazanym, nieostrym widoczkiem z wakacji <br>na wsi.<br>Zmącił wodę pacyną gliny, dorzucił splunięcie, <br>zszedł niedbale na ścieżkę. Stała tam i patrzyła <br>na słońce. Oczy miała zupełnie białe, bez cienia <br>zieleni.<br>- Oślepniesz - burknął szorstko. <br>Nie wiedział, czy to źle, czy dobrze, że czekała na <br>niego. Miał nikłą nadzieję, że nie zauważyła <br>plunięcia.<br>- Mnie nie szkodzi - odpowiedziała lekko. Mówiła <br>o słońcu, to