zale żnej od Paryża (Księstwo Warszawskie), a później od Petersburga, ale przecież z własną armią, sejmem, rządem i administracją.<br>Nie bez znaczenia wreszcie była i pamięć o przysiędze. Ją właśnie będzie miał na myśli Aleksander Brückner, który napisał, że zabici generałowie stawiali, "jak niegdyś ks. Józef, honor nad ojczyznę i padali ofiarą honoru najbardziej zasłużeni, Blumer, Trębicki, Hauke, St. Potocki".<br>Uważna lektura wszystkich pamiętników, jakie zostawili uczestnicy powstania listopadowego, pozwala na stwierdzenie, że żaden z tych autorów nie nazwał poległych dowódców zdrajcami. Wręcz przeciwnie, wyrażano ubolewanie, iż przynajmniej części z nich nie pozostawiono czasu do namysłu, po którym zmieniliby swój pierwotnie