rezerwuarów wodnych. W<br>tych właśnie okolicach Sturt cierpiał tak straszliwie z powodu<br>pragnienia.<br> - Co się stało ze Sturtem i jego wyprawą? - niecierpliwie pytał<br>Tomek, mocno zaciekawiony niezwykłą opowieścią.<br> - Wędrując dalej na północ dotarli do skalistych wzgórz. Na<br>kamienistym gruncie nie było roślinności. Nawet kopyta końskie nie<br>pozostawiały najmniejszego śladu. Konie padały z braku paszy i wody.<br>Wyprawa znów znalazła się w obliczu śmierci. Około dwustu kilometrów<br>zaledwie dzieliło Sturta od osiągnięcia celu, lecz chcąc ratować życie<br>własne i towarzyszy, musiał zawrócić.<br> To był już koniec jego badań. Dopiero w kilka lat później<br>współuczestnik jego ostatniej wyprawy, Stuart, po sześciu nieudanych<br>próbach