żona? A pan? - psycholog nie dawała za wygraną. - W takich warunkach?<br>Jakub żachnął się.<br>- Proszę nas zostawić w spokoju. Wiem, że robicie to specjalnie. Przeniesienia, ograniczenia, limity. Gdzie jest nowy lekarz? Dlaczego nikt się nie zajmuje moją żoną? Chce mnie pani złamać? Zniechęcić? Dlaczego?!<br>Drgnęła na dźwięk ukrytego w kieszeni pagera. - Proszę to przemyśleć - rzuciła, wychodząc. Zmieszany z jej potem zapach perfum przyprawiał Jakuba o mdłości.<br>Czuję smak potu. Jest słony, to znaczy normalny. Gorąco też jest normalne. Jak piekło. Nie jest bezpiecznie. Tutaj wszystko puchnie, pęcznieje, rośnie. Wąsy wydłużają mu się, wydłużają. Chitynowy pancerz rozdyma się, potem powoli rozchyla i