towarzyszyć inne cechy, jak: rozbicie jęzora na oddzielne bloki przez liczne głębokie szczeliny (fot. 30), towarzyszące czołu moreny spiętrzone i rozległe obszary sandrowe &#150; efekt działalności wód nagłej powodzi związanej z fazą aktywną szarży. W fazie uspokojenia są widoczne duże przestrzenie lodu stagnującego (martwego) i (lub) charakterystyczna strefa marginalna z pagórkowatym krajobrazem moren wytopiskowych pomiędzy bryłami martwego lodu. Innymi wskaźnikami są jeziora zaporowe w dolinach bocznych, powstałe w wyniku zablokowania ich wylotów przez awansujący jęzor. Zestaw tych cech umożliwia rozpoznawanie lodowców szarżujących na zdjęciach lotniczych lub obrazach satelitarnych (np. Post, 1969; Krimmel i in., 1976; Jania, 1988b).<br> Szarża lodowcowa jest wielką