Wszak w marcu było już po wielkich styczniowych rabunkach na mniejszości chińskiej. Była to odpowiedź tłumu na gwałtownie rosnące ceny, będące następstwem załamania się kursu rupii. A prawdziwe reformy - i podwyżki cen - dopiero czekały, zgodnie z porozumieniem, które Suharto zawarł z Międzynarodowym Funduszem Walutowym. MFW za zgodę na reformy zaoferował pakiet pomocy w kwocie 43 mld dolarów.<br><br> Rzecz prosta 76-letni, lecz wciąż krzepki Suharto o ustąpieniu wtedy ani do ostatka nie myślał, bowiem mogło to otwierać drogę do katastrofy życiowej sześciorga jego dzieci i kilkunastu wnuków, którzy w hotelach, liniach lotniczych, płatnych drogach, ośrodkach turystycznych oraz w setkach innych firm