Muszę przyznać, że tworzyli ładną parę. Trochę mi się zrobiło przykro.<br>- Wszystkiego najlepszego, kolego - powiedziałem i uścisnąłem mu mocno rękę. - Do widzenia pani.<br>- Na mnie też czas - odparła Basia i wzięła z tapczanu pękatą, podniszczoną teczkę. Trochę mnie peszył jej spokój. W przedpokoju nie pozwoliła sobie podać cienkiego i wytartego paletka. Była bardzo zgrabna i pięknie się ruszała. Jola żegnała nas wsparta biodrem o biodro narzeczonego.<br>- Kochają się - powiedziałem, gdy wyszliśmy na ulicę.<br>- Za bardzo - odparła z ironią. - Pewno się zaraz pożenią. Dzieci.<br>- Niech pani mi da tę teczkę - powiedziałem wyciągając rękę. - Nie pozwolę, żeby kobieta nosiła ciężary w mojej obecności