do muru; może drzemał, bo ani drgnął na szelest kowalowych kroków. Aż Derkacz jednym skokiem znalazł się przy nim i łapą potężną a twardą, kowalską przecie, za kark okrutnie ułapił.<br>- O Jezu! - wrzasnął napadnięty i szarpnął się tak gwałtownie, że czapka spadła mu ze łba.<br>Lecz wraz Derkacz drugą garścią palnął go w gębę szeroko rozwartą, aż klasnęło-- Cichajże, szelmo - mruknął stłumionym głosem i potrząsnął skuloną postacią jak workiem otrąb.<br>Spojrzały na niego przerażone, ogłupiałe ślepia Mrowca.<br>- O Jezu! - jęknęło pokornie w mroku - A cóż to chcecie ode mnie, Derkacz?<br>Kowal, miast odpowiedzi, pchnął go przed siebie nie spuszczając dłoni z