klasy robotniczej stanowiły nikły margines w działalności NZR. Ani Zjazd z 1909, ani z 1913 r. obradujący w sytuacji wzmożonej walki strajkowej w Królestwie nie podjęły żadnych uchwał w tym względzie. W prasie NZR sprawy te spychane były do korespondencji ("Kiliński") lub zapisów kronikarskich ("Niepodległość"). Znamienne przy tym, że jako panaceum na nędzę i pogorszenie warunków pracy wskazywano akcję samopomocową robotników przy jednoczesnym rozniecaniu nienawiści narodowościowych. Jedynie sprawa kas chorych wywołała zasadnicze wypowiedzi publicystyki i Zjazdu z lutego 1914 r. Artykuły prasowe podkreślały samo pojawienie się ustawy za fakt pozytywny, dający robotnikom możność organizowania się. Jednakże uznawały ją za niedostateczną dla