balu w salach redutowych Teatru Narodowego powszechną uwagę panów zwracała efektowna brunetka w obcisłej sukni ze srebrnej lamy. Panowie zgodni byli w ocenie, iż żadna z dam - choć wiele z nich szczyciło się nie byle jaką urodą - nie mogło się z nią równać. Nie mówiono o niej inaczej niż: piękna pani doktor!..."<br>a my, Renek i ja, choć musieliśmy zjeść po pełnym talerzu grysiku na mleku, którego nie znosiliśmy, podbiegliśmy do mamy i potwierdziliśmy to zgodnie i głośno,<br>a tymczasem jechaliśmy otwartym tramwajem przez gwarny, ruchliwy Kair, minęliśmy stare miasto i most na Nilu, a potem tory biegły już prosto wśród coraz