Adaś ze sztucznym podziwem.<br>- Pan chyba zna dobrze stryjaszka... Opowiadał mi, jak go pan wybornie urządził... Ach, to było świetne! Ale teraz uwielbia pana i ma nadzieję, że pan do nas pojedzie. Czy pan będzie mógł pojechać?<br>- Z rozkoszą! - krzyknął Adaś z niesłychanym zapałem. - Czemuż to aż "z rozkoszą"? - zapytała panienka cichutko, zasłoniwszy powiekami oczy.<br>Chciał zawołać: "Dziewczyno, jeżeli wiesz, czemu o to pytasz?" - w ostatnim momencie przypomniał sobie jednak, że w ten sposób rzekł u Homera Achilles do Agamemnona, bez tej "dziewczyny" oczywiście. Homeryccy bohaterowie nie mieli w gębie kwiatów i raczej rzucali w siebie zdechłymi psami niż różami, przeto